एउटा सानो झिल्काले त हो टौवा सल्किने ।सम्झनाका तरंगले त्यसरी मुटु अठ्याऊँछन् । ब्यर्थका कुरामा रुमलिन खोजे जस्तो लाग्छ विवशता देखिने कुरा हैन तै, मैले ती याद बिर्सिन नचाहेको थिईन !
सीसाकलमले कापीमा लेखेको भए इरेजरले मेटिदिन्थ्यो होला । नयनले मन अनी मनले नयनमा लेखेका यादहरु कसरी मेटियलान र !