Bhupal Sapkota
समय घुम्दा ऋतु फेरी उही हुँदा मौसम अनि आकाशको रौनक उही हुँदा पर्ब, बेला – उही पर्दा l शब्द दोहोरिन्छन, लाग्थ्यो ! त्यस्तो हुँदैन रहेछ l कुनै पलको बयान समयले बदल्छ l
शब्दमा भावना र आस्था मिसाउने हो भने माया आत्मियता बन्छ साथी, हिम्मत अनि बा-आमा, भगवान l
संदेश दाजु काठमाडौंको पपुलर स्कूलमा नेपाली पढाउनु हुन्छ l एकपल्ट दाजुले फेसबुक स्टाटस लेखी पोस्ट बटन दाबेर आफ्नो पोस्ट देखिएला भन्दै न्युज फिड हेरिरा बेला माथीबाट लुत्रुक्क एन.एस.ए सर्भिलेन्स सम्बन्धि पोस्ट झरेछ l संदेश दाजुको कम्पारो तात्यो l आफ्ना साथीले हेरुन भनेर लेखेको पोस्ट फेसबूक मार्फत घुमी फिरी कहाँ कहाँ पुग्दो रहेछ अनी त्यसमा अनेक […]
मिलेर काम गर्नमान्छेका सोच मिल्नुजरुरि छैनसपनाहरु मिल्नु पर्छ l
बोल्न सक्नेहरु बोलेर सताउँछन l बोल्न नसक्नेहरुनबोलेर सताउँछन l सताउनेहरुलाईमिले चटक्क छाड्नुनमिले सके जति माया गर्नु l
जिन्दगीमायो मान्छे ठिक कि त्यो ठिक भनेरमान्छे खुट्याउन न अल्झेरकुरो के ठिक तसोच्ने भनेकठिन अबस्थामा पनी निर्णयहरु सहज बनी दिन्छन l
भगवान भरोसा भएसीमान्छेले बौलाउनु पर्दैन l
आफ्नो सानो रुप देख्दाजिन्दगी सुरुबाट सुरु भए झैँ लाग्ने !
गरीखाने शीप होस्नथाक्ने जाँगर होस्एक सानदार कला होस् l मधुर बोली होस्नतोडिने बचन होस्एक सानदार गला होस् ! मन सुन्दर होस् नछुट्ने साथ होस्एक सानदार लैला होस् ! जिन्दगी l
मन्द खालको उज्यालो शितलो दिन छ ! यी सुर्य किरणहरुको परिवर्तित मधुरताभोगे जस्तो लाग्ने ! सिमसिम पानीमाहोचो-होचो सल्लो छेउ ओत लागेझैँ गरी एक-अर्काका नयनमा हराएको आज हो ?
आजकलकुरा हुनेमेसो मिल्नमाहोल बन्नसाथीको कम्प्युटरमा भाइरस लाग्नु पर्छ !