विश्वास भन्ने, शब्द र भाव, मा नै, बिश्वास लाग्न, छाडिसक्यो !
मेरा, १० जना साथीले, पालै पालो, तैले मान्छे चिन्दैनस्, भनिरहे, म सुन्दै गए, १० जनाले, १० सै जनालाई, चिनाए, म अझै पनी सुनिरक्छु
अचानक, पर बाट, कसैले बोलायो कि, झैँ, मानें, हैन रैछ! म आजकल, टोलाउने भा छु, यस्तै!
म पीडा, सहन सक्छु, धोका अहँ! धोकामा पीडा त हुन्छ, तर पोल्ने खालको, नरुवाउने!
यता र उता, हिन्दा-हिन्दै, कता न कताको, यता न उताको, भइएछ!
जिन्दगीका, स-साना कुरामा, अल्झेर के गर्नु ? भविष्य बन्ला र ?
एकपल्ट, माया अनुभव गरेको, यो मनले, देखावटीपन, चाडै चिन्छ, र त लाग्छ, अब फेरी त्यो, अनुभव हुन्न कि ..
कहिले काही,मनका कुरा,हाम्लाई पनी भन ।ढुङ्गा जस्तो हैन होला,हाम्रो पनी मन,जिन्दगानी के छ र यार !
समयले,मसँग,परिवर्तन माग्दै छ,जाबो,त्यती पनी,नदिउ त म?
तिमी, हावा संग बोल्छौ, बरु चरा संग बोलौली, की खोला संग बोलौली, मसंग! अहँ.. म चराले बोलेको बुज्दिन
खै, के भनम, के सोधम, के गरम, नगरे नी, सुख छैन, गरेनी सुख छैन !