Bhupal Sapkota
म, तिमी माथी, नभएर, हामी माथी, छ यो समाज! त्यसैले, समाजको, बोली, गोली हुन्छ रे ।
म भित्र, एउटा सानो, ब्याट्री छ रे, घडि छ रे, जहिले सम्म चल्छ, म चल्छु रे! ब्याट्री सकिएपछि, हजुरबुवा, लिन आउनुहुन्छ रे, होला र? खै, टीक-टीक, आवजै आउन्न ।
बैसको, बेला, नऊठे, कहिले, ऊठ्ने त? सुत्न त, जीन्दगी छ नी ।
अनौठो, अँगालोमा, मेरो काँध, बिस्तारै, अढ्याएर, म, लामो, सुस्केरा, हाल्न, चान्छु । म, थाकिसकेँ ।
एउटा, सँगीतमा हुने जादू,र एउटा, तरुनीमा हुने जादू, दुबै जादू, तर, फरक जादू ।
सानोमा, सरले, कानको, लोती, तानेर, झापड, हानेको, सम्झाना, अहिले, रमाइलो, याद बनेको छ ।
बस, केही, सानो कुरो, बोल्ने इच्छा, छ । तर के गर्नु, कसलाई, फुर्सद, सुनिदिन !
इच्छा शक्ति, उसको जस्तै, मेरो पनी, छ, थियो । हाललाई, परिस्थितिवस, बिदामा छ ।
विगत, सम्झनु, डुब्नु, हुन्न । थाछ । तै, त्यसको, अफ्नै मजा छ ।
नमीठा कुरा सुन्दा, मन नमीठो भयो ! मीठा कुराले, मन गुलियो भयो, सँधै, गुलिया, कुराहरू गर्दे, मन मीठो पार्दै, बस्ने, एउटा साथीको, खोजीमा छु ।
नीलो रँगमा, शान्ती, अनि, हरियो रँगमा, समायोजनको, आशा, पलाउँछ भन्छन ।खै, भएन! मन पर्ने रँग, change गर्ने, सोच्दैछु ।