मान्छेको हलमा, मान्छे, त्यतिबेला स्वतन्त्र हुन्छ, जब, उसलाई आफू, स्वतन्त्र छु भन्ने, [भ्रम] पर्छ | यो यस्तै हो, माने छ, नमाने छैन !
आफूले बिताएको जीवन, अरुले बिताउदै देख्छु, भोगी रहेको देख्छु, त्यसैले त लेख्न मन लाग्छ, त्यसैले त भन्न मन लाग्छ, त्यस्तो भए, यस्तो गरेस, यस्तो भए, त्यस्तो गरेस |
मान्छे, कि वारी हुन्छ, कि पारी हुन्छ, बिचमा हुन्न ! कि माथी हुन्छ, कि तल, लिन्ठिङ्ग अडिन्न ! खुसी, कि दायाँ छ, कि बायाँ छ ! बिचमा साँध छ, बिचमा दोमन छ, र, मलाई सोध, बिचमा तड्पीदाको पीडा !
कसैको हाँसो चोरेर, नभाग्नु!
यता र उता, हिन्दा-हिन्दै, कता न कताको, यता न उताको, भइएछ!
एकपल्ट, माया अनुभव गरेको, यो मनले, देखावटीपन, चाडै चिन्छ, र त लाग्छ, अब फेरी त्यो, अनुभव हुन्न कि ..
तिमी नलेखमनलाई लेख्न देऊजे लेखिनेछ तिम्रो कविता हुनेछतिम्रो साहित्य हुनेछतिम्रो दर्शन बन्ने छ ।
you have a heart, you know? that is why it hurts…
केही कुरा, त्यस्ता नि हुन्छन, जो, नभनेकै ठीक! नोसोधेकै ठीक!
विश्वाश भन्ने कुरो, नखोज्नु! गर्नु!
बिवसता अनी लाचारी,जो सँग छ,तै! सबै आआफ्नै तालमा, मस्त छन।म पनि!